Dit dossier betrof een mensensmokkelzaak met 25 beklaagden die veroordeeld werden door de correctionele rechtbank van Dendermonde in haar vonnis van 3 november 2017. De Syrische-Egyptische bende smokkelde slachtoffers afkomstig uit Syrië, Eritrea, Soedan, Ethiopië en Afghanistan naar het VK. Ze waren vooral actief op parkings langs de E40. Myria was burgerlijke partij in dit dossier. Het ging om een zeer actief netwerk. Tijdens het onderzoek werden tijdens 154 verschillende nachten smokkelactiviteiten vastgesteld, samen 1.994 individuele smokkelfeiten. Het onderzoek werd gevoerd via zendmastverkeer, observaties en telefoontaps. Hieruit bleek dat de smokkelaars bij niet betaling door de slachtoffers met geweld dreigden t.a.v. de slachtoffers en hun familie. Er werd ook effectief geweld gebruikt. Ook jonge kinderen werden gesmokkeld. Er werd gebruik gemaakt van koeltransporten. Uit een van de gesprekken die werd afgeluisterd bleek dat een slachtoffer contact opnam met de smokkelaar om hen te bevrijden omdat ze aan het stikken waren maar de smokkelaars geen enkel initiatief boden om hulp te bieden. De richtprijzen voor de smokkel varieerde van 1.000 tot 3.000 pond, gelieerd aan de nationaliteit en de samenstelling van het gezin. De smokkelaars sloten een resultaatsverbintenis af waarbij elke klant in Engeland zou geraken. Het centrum van de operaties zou in de 'jungle' van Calais zijn geweest.

Bepaalde beklaagden ontkenden alle betrokkenheid en beweerden zelf het slachtoffer te zijn, terwijl anderen bekenden actief te zijn als smokkelaar met het doel om veel geld te verdienen. Verschillende van de beklaagden waren van klant tot smokkelaar geëvolueerd. Elke beklaagde had een specifieke rol in het systeem, als ronselaar, waarborger, parkingchef, uitvoerder, begeleider of chauffeur met een gezamenlijk doel: zoveel mogelijk transitmigranten aan boord van een vrachtwagen smokkelen om zo geld te kunnen verdienen. De rechtbank meende dat de geldstromen fenomenaal moeten geweest zijn en minimaal begroot moeten worden op 594.000 euro. Hoogstwaarschijnlijk was het een veelvoud hiervan. Er werden 495 slachtoffers geïdentificeerd waarvan 93 minderjarigen.

De rechtbank veroordeelde de 25 beklaagden met strenge straffen.

Veertien veroordeelden tekenden beroep aan tegen dit vonnis. In haar arrest sprak het hof van beroep van Gent één van de beklaagden vrij. Het ging om de chauffeur die de andere beklaagden regelmatig naar de parkings bracht. Het hof vond het niet bewezen dat deze persoon op de hoogte was van de mensensmokkelactiviteiten van de andere beklaagden. Voor de andere beklaagden volgde het hof de eerste rechter maar de straffen werden deels verminderd naar gevangenisstraffen tussen de drie jaar en acht jaar.