De film Reis zonder terugkeer toont een reeks eerlijke en aangrijpende portretten. Als kijker kruip je in de huid van die vrouwen en mannen die hier een toekomst voor zichzelf uitbouwden. Vandaag hebben ze een leeftijd bereikt waarop ze een terugblik kunnen werpen op hun levenswandel. Het is een andere kijk op migratie: de gezichten en de verhalen geven een beetje kleur en menselijkheid aan een realiteit die bijlange geen bedreiging vormde voor de autochtone samenleving, maar ze in tegendeel heeft verrijkt met hun handen, hun harten en hun dromen.